Απεβίωσε στις 10/11/2021 μετά από μάχη με την επάρατη νόσο ο συγχωριανός
μας Νίκος Χριστοδούλου. Ο Νίκος γεννήθηκε στις 04/03/1947 στην Κάτω Ζώδια.
Γονείς του ο Γιώργος Τοούλας και η Ευρυδίκη Χατζηνικολάου. Πήρε του όνομα απο τον παππού του Χατζιηνικόλα.
Αδέλφια του ο Ανδρέας, ο Σόλων, ο Χριστάκης και ο Σπύρος.
Από νεαρή ηλικία βοηθά τους γονείς του και τοn πατέρα του Γιώργο στα
περβόλια της οικογένειας και στην αγροτική ζωή, στην καλλιέργεια, παραγωγή και
στην συνέχεια εμπορία και διάθεση των εσπεριδοειδών και άλλων προϊόντων που
καλλιεργούσε η οικογένεια στα περβόλια τους στην Ζώδια.
Ο εκλιπών έχει προσφέρει στην
Ζώδια και την πατρίδα, που υπηρέτησε ανιδιοτελώς και χωρίς ενδοιασμούς. Από
νεαρή ηλικία συμμετείχε ενεργά στα Εθνικόφρονα Σωματεία της γενέτειρας του Κάτω
Ζώδιας. Με ενδιαφέρων για την μουσική συμμετείχε ενεργά στην φιλαρμονική που
δημιουργήθηκε σταδιακά από τα Εθνικόφρονα Σωματεία της Ζώδιας υπό την
καθοδήγηση του συγχωριανού μας Πέτρου Χατζηβύρα. Η φιλαρμονική αποτέλεσε
αξιόλογο σύνολο και ηγείτο παρελάσεων στη Ζώδια, Μόρφου και στη Λευκωσία.
Στιγμιότυπα από την επιβλητική παρουσία της ΣΕΚ σε εορτασμούς της Πρωτομαγιάς της ΣΕΚ στη Λευκωσία.
Ο Νίκος είναι ο πρώτος κάτω δεξιά στην πάνω φωτογραφία και πρώτος απο αριστερά στην κάτω φωτογραφία
Ο Λόχος Ζώδιας συγκροτήθηκε από αφανείς εθελοντές
της Ζώδιας για αντιμετώπιση της Τουρκοκυπριακής ανταρσίας. Τα μέλη των
Εθνικοφρόνων Σωματείων εντάχθηκαν σε ομάδες και στην συνέχεια συγκροτήθηκαν σε
Λόχο και εκπαιδεύτηκαν συστηματικά και προγραμματισμένα από Έλληνες
αξιωματικούς.
Ο Λόχος Ζώδιας, υπό τις οδηγίες του τότε κοινοτάρχη μ.Ιωακείμ Ξυδά, κλήθηκε και πρόσφερε υπηρεσίες στην περιοχή Τυλληρίας, Καζιβερών, Προφήτη Ηλία στον Πενταδάκτυλο, γενικά στην επαρχία Κερύνειας, Συριανοχώρι και κατ’ επέκταση εξετέλσε πλήρως τα καθήκοντα που του ανετέθησαν μέχρι την ψήφιση του Νόμου για την δημιουργία μόνιμου στρατεύματος. Σημαντικότερη μάχη του Λόχου στην περιοχή ήταν στα Καζιβερά, ένα αμιγές τουρκοκυπριακό χωριό και οι μάχες που δόθηκαν για την άρδευση της περιοχής αφού οι τουρκοκύπριοι είχαν φροντίσει να κλείνουν συστηματικά το νερό που πότιζαν τα χωράφια τους οι αγρότες της περιοχής. Η μάχη των Καζιβερών έγινε κυριολεκτικά μέσα σε λάσπες αφού οι τουρκοκύπριοι φρόντισαν προηγουμένως να γεμίσουν με νερό τα γύρω χωράφια της περιοχής.
Συστράτευση του Λόχου εφεδρείας Ζώδιας το 1963 για προστασία των εδαφών μας από τον τουρκικό επεκτατισμό με οπλισμό. Ο Νίκος είναι ο πρώτος από δεξιά με τυφέκιο Μαρτίνι.
Κατά την διάρκεια της θητείας του, το 1967 συμμετέχει στα
γεγονότα στο θύλακα της Κοφίνου.
Στην συνέχεια, δραστηριοπείται στο εμπόριο
με την λειτουργία 2 καταστημάτων, 1 κατάστημα στο πατρικό του σπίτι στην Κάτω
Ζώδια και στην Μόρφου στην Οδό Ερμού 33 και συνεχίζει την προσφορά του στην
πατρίδα.
Γνωρίζει τη σύζυγο του Γιωργούλλα με
καταγωγή από την Αγκαστίνα και ενώ προγραμμάτιζαν τον γάμο τους τον Σεπτέμβριο
του 1974 και ολοκλήρωσαν της ανέγερση
της κατοικίας τους στην Κάτω Ζώδια κοντά στο Σωματείο Παρθενώνας, ο γάμος τους αναβάλλεται
λόγο της έναρξης της τούρκικης εισβολής.
Το 1974, με το ξέσπασμα της Τουρκικής
εισβολής ανταποκρίνεται άμεσα στο κάλεσμα της πατρίδας για επιστράτευση και θα
καταταγεί ως έφεδρος στο 361 Τάγμα Επιστράτευσης λαμβάνοντας μέρος σε αρκετές
σημαντικές μάχες όπως Μια Μηλιά, Δίκωμο, Άσπρη Μούττη, Αλωνάγρα, Συγχαρί,
Κλεπίνη και Παχύαμμο Κερύνειας.
Θα πολεμήσει μαζί με φίλους, συμπολεμιστές και συγχωριανούς του όπως τον μ. Κόκο Αγγελή, Ανδρέα Παπαπολυβίου και άλλους. Θα συμμετάσχει στην
μάχη στον Πενταδάκτυλο και την κατάληψη του δυο τουρκικών Τ/Θ Μ-47 και των δυο
Μ-113 στο ύψωμα Κυπαρισσοβουνος. Θα συνδράμει στην μεταφορά του οπλισμού με το
ιδιωτικό του όχημα pick-up που διάθετε για να
μεταφερθούν τα πυρομαχικά από τα Τ/Θ που είχαν καταληφθεί σε αποθήκες.
Η σημαντικότερη απώλεια της εισβολής ήταν η απώλεια του αδελφού του, εφ. Ανθυπολοχαγού Πυροβολικού Χριστόδουλου Χατζήχριστοδούλου, αγνοουμένου από το 1974 τα οστά το οποίου ανευρέθηκαν το 2018, ο οποίος ο οποίος θυσιάστηκε 26η Ιουλίου 1974 στις άνισες μάχες με τους Τούρκους Εισβολείς στην περιοχή Καλαμπάκι – Αγίου Ερμολάου ως διμοιρίτης του 301 Τάγματος Επιστράτων και έκτοτε κατέστη Αγνοούμενος μέχρι την ανεύρεση των οστών του το 2018. Ο αποχωρισμός του αδελφού του κατά την διάρκεια της κατάταξη αφού τον Χρίστος τον στείλανε στην Μονάδα του 195 ΜΕΑ/ΑΠ στην Αθαλάσσα και το Νίκο σε 361 Τ.Ε. ήταν η το ποιο δύσκολο κομμάτι καθώς έμελλε να ήταν η τελευταία φορά που θα τον έβλεπε. Κατά την διάρκεια της ζωής του έκανε ότι δυνατό μπορούσε για να τον εντοπίσει, ιδιαίτερα στα πρώτα στάδια εξαφάνισης του το 1974. Η εξαφάνιση του αδελφού του και αργότερ αη ανεύρεση των οστών του ήταν κάτι που τον επηρεάσε στην υπόλοιπη του ζωή.
Με το πέρας της εισβολής μετακομίζει στο Καϊμακλί και συνεχίζει να δραστηριοποιείται
στο εμπόριο. Θα παντρευτεί το 1977 την σύζυγο του και κατά την διάρκεια της
ζωής του θα αποκτήσει 3 τέκνα, τον Χρίστο, την Ευρυδίκη και τον Χαράλαμπο.
Υπερήφανος παππούς θα ζήσει να χαρεί έστω για λίγο τα 3 του εγγόνια. Το Νικόλα του που φέρει το όνομα του και τις 2 εγγονές του την Φωτεινή και την Αριάνα.
Μαζί με τα παιδιά του βοηθά και συμμετέσχει έμπρακτα στην επαναδραστηριοποίηση του Συλλόγου Αποφοίτων
Ανωτέρων Σχολών Ζώδιας στην Λευκωσία, αργότερα του Λαογραφικού Ομίλου Ζωδιατών και ποιό πρόσφατα στον Παγκύπριο Σύνδεσμο Εφέδρων Πυροβολικού.
Η τελευταία μάχη που έμελλε να δώσει ήταν και η ποιο άνιση και η δυσκολότερη. Στην τελευταία του μάχη με την επάρατη νόσο πάλεψε γενναία μέχρι το τέλος.
Παραλαβή
μεταλλείου τιμής στην κηδεία του αδελφού του.
Έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του, πιστός στις αξίες και στα ιδανικά του
που υπηρέτηση κατά την διάρκεια της ζωής του. Έλληνας-Δημοκράτης-Πατριώτης.
Λευτερωμένος πλέον από τα γήινα θα συναντήσει τον αδελφό του και θα βρεθεί στην αγκαλιά των γονιών του που τον προσμένουν πλέον με αγάπη.
Η νεκρώσιμη ακολουθία έγινε το Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2021 και ώρα 11:00
π.μ. στον Ιερό Ναό Αγίου Πολυδώρου στο Καϊμακλί. Στεφάνια κατέθεσαν κοινωτικές αρχές και οργανώσεις της Ζώδιας, ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Εφέδρων Πυροβολικού, φίλοι και συγγενείς.
No comments:
Post a Comment