ΠΟΙΗΜΑ

ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΤΟΥΤΑ ΓΙΑ ΔΕΣΜΑ

Του Βασίλη Χαραλάμπους
==============
Κι όταν κατόπιν
ο Καμβύσης των Περσών ο βασιλεύς
τον κάνδυ* αφήνοντας
για λίγο παραπλεύρως
με σπουδή επέλεξε να στείλει
από την Ελεφαντίνη την Αρχαία
κατασκόπους ικανούς των
από των Ιχθυοφάγων τη φυλή
των Αιθιόπων τη λαλιά να ξέρουν
με δώρα πάμπολλα χρυσά.

Μα αλλιώς ελογαριάσανε
όπως κατόπιν τούτο εφάνη
και των Αιθιόπων ο βασιλεύς εκείνος
περίσσια εννόησε το δόλο
και παίρνοντας στα χέρια
τα πλούσια δώρα εκείνα
“χρύσεον στρεπτόν περιαυχένιον και ψέλια”**
περίεργα τόσο διαπορεί
και να γελά περίσσια αρχινά
νομίζοντάς τα τούτα για δεσμά.

Κι απάντηση ευθύς τους δίνει
πως στην πατρίδα ετούτη τη δική του
οι αλυσίδες πιο γερές πως είναι.

* κάνδυς – περσικός χιτώνας
** “χρύσεον στρεπτόν περιαυχένιον και ψέλια’’
Παρμένο από το έργο του Ηροδότου (Θάλεια) και μεταφράζεται:
“χρυσή αλυσίδα για το λαιμό και βραχιόλια”.

(Από την ποιητική Συλλογή “Αρμίδι”)