ΠΟΡΕΙΑ ΜΝΗΜΗΣ ΙΣΑΑΚ-ΣΟΛΩΜΟΥ

Η πορεία φέτος σηματοδοτεί 20 χρόνια απο τον θάνατο τωνΙσαάκ και Σολωμου και έχει ονομαστεί Πορεία Ελευθερίας "ROAD TO FREEDOM" αφου διασχίζει την Ευρώπη και καταλήγει στην Κύπρο στο σημείο της Θυσίας για το ετήσιο μνημόσυνο στις 30 Ιουλίου στο Παραλίμνι. 

10η ημέρα πορείας: Η φωτογραφία είναι απο την επίσκεψη της πορείας στην Ακροπόλη.

 Όπως βλέπετε στην φωτογραφία (στα δεξιά) η Κάτω Ζώδια αντιπροσωπεύετε επάξια. 

20 Ιουλίου 1974: Τo παρασκήνιο και οι γεωπολιτικοί στόχοι

Δρ. Νίκος Παναγιωτίδης: Διευθυντής ΓΕΩΠΑΜΕ

Η επέμβαση της Τουρκίας στην Κύπρο στις 20 Ιουλίου 1974 δεν ήταν μία αυτόνομη και σπασμωδική αντίδραση στο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, αλλά ούτε και το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου ήταν μία αυτόνομη και σπασμωδική ενέργεια της χούντας για να ξεφορτωθεί τον Μακάριο. Ήταν και τα δύο όψεις του ιδίου νομίσματος με σκοπό την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την εμπέδωση συνθηκών ηγεμονικού ελέγχου στο νησί από Νατοϊκές δυνάμεις. Μαέστρος αυτού του σχεδίου ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Χένρι Κίσσινγκερ. Φυσικά το σχέδιο δεν εξελίχθηκε ακριβώς όπως θα ήθελαν αυτοί που είχαν συμμετοχή στην υλοποίηση του από ελληνικής πλευράς.Όπως και να χει, στη διεθνή πολιτική – και δη εκεί που γίνονται ακροβατισμοί στην εξωτερική πολιτική ενός διεθνώς απομονωμένου κράτους- είναι πολύ δυνατόν οι συνέπειες των πράξεων των πολιτικών δρώντων να ξεφύγουν από αυτό που αρχικά επιδίωκαν.

Σαράντα δύο χρόνια μετά την τραγωδία, όμως, οι ψηφίδες του παζλ έχουν συμπληρωθεί και μπορούμε να δούμε την εικόνα με νηφαλιότητα, ωριμότητα σκέψης και χωρίς συναισθηματισμούς. Ο δικτάτορας Ιωαννίδης σε συνάντησή του στις 27 Ιουνίου του 1974 με εκπροσώπους της αμερικανικής κυβέρνησης τους ανακοίνωσε τα σχέδιά του για ανατροπή του Μακαρίου. Φέρεται μάλιστα να συναντήθηκε με τον αρχηγό της CIA στην Αθήνα, Πήτερ Κορομηλά. Είναι γεγονός πως ο Ιωαννίδης διατηρούσε άριστες σχέσεις με τους επιτελείς της CIA πριν την επιβολή της δικτατορίας στην Ελλάδα τον Απρίλιο του Ι967. Διάφοροι πράκτορες όπως ο ελληνοαμερικανός Γκαστ Αβρακώτος γυρόφερναν στα γραφεία του Ιωαννίδη έχοντας συνεχή επαφή μαζί του και συχνές συζητήσεις για τα ελληνοτουρκικά.

Αυτοί ή αυτός που συναντήθηκαν μαζί του δεν τον απέτρεψαν και συναίνεσαν  στην εκτέλεση του πραξικοπήματος υποσχόμενοι ότι η Τουρκία δεν θα επέμβει ή – σύμφωνα με μια άλλη ερμηνεία-  ότι αν η Τουρκία επενέβαινε θα  περιόριζε σε λογικά πλαίσια τις αντιδράσεις της και συνεπώς το ποσοστό του εδάφους που θα καταλάμβανε.  Ο δικτάτορας προέβη στο πραξικόπημα πιστεύοντας ότι θα πετύχαινε τον στόχο του και θα έμπαινε στο πάνθεον των μεγάλων Ελλήνων ηγετών ως ο άνδρας που ένωσε την Κύπρο με την Ελλάδα. Το ότι η  μορφή που θα έπαιρνε η ένωση ήταν αυτό της διπλής ένωσης δεν φαίνεται να πτοούσε τον Ιωαννίδη.

Αυτό που έχει σημασία πάντως είναι ότι ο Κίσσινγκερ και οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες πίστευαν ότι το πραξικόπημα ήταν μια χρυσή ευκαιρία να απαλλαγούν από τον Μακάριο και να εδραιώσουν γερά την παρουσία δύο Νατοϊκών συμμάχων στην Κύπρο, της Ελλάδας και της Τουρκίας.Πίστευαν ότι με αυτό τον τρόπο θα εξοβέλιζαν το ενδεχόμενο αύξησης της σοβιετικής επιρροής στο νησί.

Η είκονα για την προδοσία ενισχύεται από διάφορες μαρτυρίες για την ολιγωρία που επέδειξε η εθνοφρουρά τον επίμαχο χρόνο λίγο πριν αλλά και κατά την διάρκεια της εισβολής. Μια από αυτές τις μαρτυρίες είναι του απόστρατου συνταγματάρχη Νίκου Νικολούδη, ο οποίος τις κρίσιμες ώρες υπηρετούσε στο 3ο Επιτελικό Γραφείο του ΓΕΕΦ. Οπως εξιστορεί, στις 19 Ιουλίου αξιόλογος πληροφοριοδότης  διαβίβασε την πληροφορία ότι  επίκειται εισβολή την επομένη. Ωστόσο, η χουντική ηγεσία στην Αθήνα διαβεβαίωναν ότι η κινητοποίηση του τουρκικού στόλου αποτελεί άσκηση!

Πυρηνικός ανταγωνισμός

Πρέπει να σημειωθεί ότι ο ψυχροπολεμικός πυρηνικός ανταγωνισμός μεταξύ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ διαδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο στην κυπριακή τραγωδία, καθώς η πρόσβαση στις πληροφορίες που συνέλεγαν οι βρετανικές βάσεις στην Κύπρο- και τα κατασκοπευτικά συστήματα- διασυνδεόταν με τη δυνατότητα της Δύσης να παρακολουθεί τις σοβιετικές δραστηριότητες. Και συνεπώς να διατηρεί την πυρηνική της υπεροχή επί των Σοβιετικών με τη δυνατότητα πρώτου πυρηνικού πλήγματος (first strike capability) και αποτροπής ενός τέτοιου πλήγματος από σοβιετικής πλευράς. Στην Κύπρο υπήρχαν προηγμένα κατασκοπευτικά συστήματα OTH (είδος ραντάρ) με εμβέλεια πέραν του ορίζοντα (Over The Horizon), που ήταν εντεταλμένα για την παρακολούθηση των σοβιετικών πυρηνικών δυνάμεων και δοκιμών.

Μετά τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο του Γιομ Κιπούρ τον Οκτώβριο του 1973 η εμπιστοσύνη ΗΠΑ και Βρετανίας κλονίστηκε όταν η τελευταία αρνήθηκε τη χρήση των βρετανικών βάσεων στους Αμερικανούς για ανεφοδιασμό των Ισραηλινών. Τόσο σημαντικές θεωρούνται για τους Αμερικανούς οι κυπριακές κατασκοπευτικές βάσεις, που όταν άρχισαν οι εχθροπραξίες τον Ιούλιο του 1974 σκέφτηκαν να αποβιβάσουν στρατεύματα για την προστασία τους. Στις 20 Ιουλίου ο δικτάτορας αναφώνησε το γνωστό «Με εξαπατήσατε, θα κηρύξω πόλεμο εναντίον της Τουρκίας». Ήταν όμως αργά. Η αντίστροφη μέτρηση για την καταστροφή της Κύπρου είχε αρχίσει.

Η αμερικανική στρατηγική

Η αμερικανική ψυχροπολεμική-περιφερειακή στρατηγική και τα αθέμιτα μέσα για την υλοποίησή της δεν χρησιμοποιήθηκαν μόνο στην Κύπρο. Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν εμπλοκή στο πραξικόπημα Μαρτίου του 1949 στη Συρία όταν ο στρατηγός Ζαΐμ ανέτρεψε την κυβέρνηση του Σούκρι αλ Κουβάτλι. Το 1953 ένα αμερικανοβρετανικό πραξικόπημα στο Ιράν θα ανέτρεπε τον πρωθυπουργό Μοσαντέκ και θα επανέφερε τον Σάχη στην εξουσία. Επιπλέον, κατά την περίοδο 1970-73 οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες σε μια ευρύτερη προσπάθεια αποσταθεροποίησης βοήθησαν τις αντικυβερνητικές δυνάμεις να ανατρέψουν την κυβέρνηση του Αλιέντε στη Χιλή. Ο Χένρι Κίσσινγκερ είχε πει τότε: «Δεν βλέπω γιατί πρέπει να καθίσουμε να βλέπουμε μια χώρα να γίνεται κομμουνιστική όταν γι΄ αυτό ευθύνεται η ανευθυνότητα της κοινωνίας της».

Δίδαγμα; Μόνο η ενότητα στόχων και η ενότητα λαού και ηγεσίας μπορεί να αποφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα για ένα λαό. Ειδάλλως, το αποτέλεσμα είναι η εξυπηρέτηση επιδιώξεων τρίτων δυνάμεων, που όπως καταδεικνύει η περίπτωση της Κύπρου δεν κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα μικρών και αδύνατων κρατών.

ΔΙΑΛΕΞΗ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΖΩΔΙΑΤΩΝ 13 ΙΟΥΛΙΟΥ 2016 ΜΕ ΟΜΙΛΗΤΗ ΤΩΝ ΑΝΔΡΕΑ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Ο Λαογραφικός και Αθλητικός Όμιλος Ζωδιατών σας προσκαλεί σε διάλεξη την Τετάρτη 13 Ιουλίου 2016 και ώρα 7:00 μ.μ. στο οίκημα του Ομίλου μας στην Αγ. Ανδρέου 19, 1040 Παλλουριώτισσα-Λευκωσία, απο τον συγχωριανό μας Ανδρέας Χατζηβασιλείου  (αντιπρόεδρο της Παγκοινοτικής Κίνησης Ζώδιας) με θέμα

"Η Ελλάδα με τους ολυμπιακούς αγώνες του 1906 στην Αθήνα διέδωσε το Ολυμπιακό πνεύμα"

Θα ακολουθήσει συζήτηση για τους ολυμπιακούς αγώνες και το Ολυμπιακό πνεύμα. 

Καλούνται όλοι οι Ζωδιάτες και φίλοι όπως μας τιμήσουν με την παρουσία τους και να γνωρίσουν τον Όμιλο μας απο κοντά. 

Για πληροφορίες: Τηλ: 99993592

Λίγα λόγια για τον Ομιλητή Ανδρέα Χατζηβασιλείου:

Γεννήθηκε στην Πάνω Ζώδια το 1931. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Κερύνειας και σπούδασε στη Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών, με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών Ελλάδας. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του υπήρξε πρόεδρος (1953-1954), παραστάτης και σημαιοφόρος της Γυμναστικής Ακαδημίας.

Υπηρέτησε ως καθηγητής σωματικής αγωγής στο Παγκύπριο Γυμνάσιο (1954-1961) και στο Γυμνάσιο Κύκκου (1962-1970). Το 1970 διορίστηκε στον Κυπριακό Οργανισμό Αθλητισμού ως έφορος αθλητικών χώρων.

Το 1950 παρακολούθησε μαθήματα προπονητή στίβου και πήρε το σχετικό δίπλωμα του Αμερικανικού Ινστιτούτου Helms Athletic Foundation. Το 1957 μετεκπαιδεύτηκε στα Πανεπιστήμια της Αγγλίας Σαουθάμπτον. Λάπφορα και Σαιντ Άντριους, σε θέματα γυμναστικής, αθλητισμού και καλαθόσφαιρας. Το 1961 – 1962, με υποτροφία του Ιδρύματος ''Τζων Κέννετυ'' συνέχισε ανώτερες σπουδές στο Ball University της πολιτείας Ινδιάνας.

Άρχισε τον αθλητισμό από το δημοτικό σχολείο. Παρουσιάστηκε σε Παγκύπριους μαθητικούς αγώνες το 1948 ως αθλητής της δισκοβολίας. Το 1949 κέρδισε του Παγκύπριους μαθητικούς αγώνες στο άλμα εις ύψος με νέα μαθητική επίδοση, όπως επίσης και τους αγώνες ανδρών στο ίδιο αγώνισμα. Τον ίδιο χρόνο εκπροσώπησε την Κύπρο στους Β΄Πανελλήνιους μαθητικούς αγώνες, κερδίζοντας τη δεύτερη θέση. Τους Παγκύπριους αγώνες ανδρών κέρδισε και τα δυο επόμενα χρόνια (1950, 1951) ως αθλητής του Γυμναστικού Συλλόγου ''Πράξανδρος'' Κερύνειας. Το 1951 κατέρριψε την παγκύπρια επίδοση στο άλμα εις ύψος (1,78 ½μ) που υπήρχε από το 1927 (1,77 ½μ), την οποία βελτίωσε τον αμέσως επόμενο χρόνο με 1,85μ.

Κατά την διάρκεια των σπουδών του αγωνιζόταν με τα χρώματα της ΑΕΚ Αθηνών και της Εθνικής Ελλάδας. Υπήρξε μέλος της προολουμπιακής Ελληνικής ομάδας για τους Ολυμπιακούς του Ελσίνκι (1952). Το 1952 και το 1954 κέρδισε τη δεύτερη θέση στου Πανελλήνιους αγώνες και το 1953 την πρώτη με επίδοση Πανελληνίων αγώνων (1,88μ), καθώς και την Τρίτη στους Βαλκανικούς (1.84μ). Στους Πανελλήνιους φοιτητικούς αγώνες (1952) μοιράστηκε την πρώτη θέση στο ύψος με 1,86μ. Πρώτευσε στους διεθνείς αγώνες Αιγύπτου – Ελλάδος, στους πενταεθνείς των Αθηνών, στους διεθνείς Ελλάδος – Γιουγκοσλαβίας και Ελλάδος – Ηνωμένων Πολιτειών, στους διεθνείς αγώνες Αθηνών και τους Πανελλήνιους Εαρινούς (1953).

Υπήρξε πρωταθλητής στην επιτραπέζια αντισφαίριση και τρίτος πανελληνιονίκης στη ξιφομαχία. Με την επιστροφή του στην Κύπρο ενεγράφη στον Γυμναστικό Σύλλογο ''Τα Παγκύπρια'' ΓΣΠ και επεδόθη στα σύνθετα αγωνίσματα πεντάθλου και δεκάθλου, στα οποία κατείχε τις κυπριακές επιδόσεις. Κέρδισε το πένταθλο τρεις φορές και το δέκαθλο τέσσερεις. Στους έκτακτος Παγκύπριους αγώνες το 1959, κέρδισε στη δισκοβολία. Παράλληλα με τις άλλες κυπριακές επιδόσεις, κατείχε και αυτή στον δρόμο 200μ μετ'εμποδίων.

Για τις επιδόσεις του στο άλμα εις ύψος, το πένταθλο, το δέκαθλο, τη δισκοβολία, τον ακοντισμό και τα 200μ μετ' εμποδίων, του απονεμήθηκαν από την Τοπική Επιτροπή ΣΕΓΑΣ Κύπρου (ΤΕΣΚ) ισάριθμα μετάλλια και διπλώματα επιδόσεως. Τιμήθηκε για την αθλητική του προσφορά με το χρυσό μετάλλιο από τον Δήμο Αθηναίων, με το εύσημο και μετάλλιο αθλητικής ικανότητας από τις Ελληνικές αθλητικές αρχές και με την αργυρή νίκη της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ερασιτεχνικού Αθλητισμού Στίβου (ΚΟΕΑΣ) ως κάτοχος κυπριακών επιδόσεων.

Διορίστηκε έφορος του Κυπριακού Ολυμπιακού Μουσείου (1984) από την Κυπριακή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΚΟΕ). Υπήρξε αρχηγός των αθλητικών αποστολών στις πρώτες συμμετοχές της Κύπρου στους Κοινοπολιτειακούς αγώνες (1978) και στους Ολυμπιακούς αγώνες (1980).

Διορίστηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο, μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού (ΚΟΑ) (1969-1971). Υπήρξε προπονητής στίβου στο ΓΣΠ από το 1955 μέχρι το 1970 και προπονητής παίκτης των ομάδων καλαθόσφαιρας των σωματείων ΑΠΟΕΛ και Κεραυνός. Διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΓΣΠ και της Τοπικής Επιτροπής ΣΕΓΑΣ Κύπρου (ΤΕΣΚ) και στέλεχος της Διεθνούς Ακαδημίας. Υπηρέτησε ως ο πρώτος Γεν. Γραμματέας της Κυπριακής Ολυμπιακής Επιτροπής (ΚΟΕ), της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ερασιτεχνικού Στίβου (ΚΟΕΑΣ) και πρόεδρος του Συνδέσμου Γυμναστών Κύπρου. Είναι επίτιμο μέλος της Ένωσης Αθλητικογράφων Κύπρου (ΕΑΚ).