Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Εάν δεν επρόκειτο περί ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ θα έπρεπε να γελάμε με την υπόθεση του αυτοαποκαλούμενου «ιστορικού»-συμβούλου του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο οποίος με τους γελοίους ισχυρισμούς του για την τότε Σοβιετική Ένωση και τις ευθύνες της αναφορικά με την τουρκική εισβολή, τον Ιούλιο του 1974, προκάλεσε διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ της Λευκωσίας και της Μόσχας.
Ο κ. Αναστασιάδης ΒΑΣΙΚΑ ευθύνεται για το γεγονός ότι επέτρεψε να πληρώνει ο Κύπριος φορολογούμενος -εν μέσω οικονομικής κρίσης- τον παχυλό μισθό του συμβούλου του. Ο Πρόεδρος έδωσε την ευκαιρία να τον κρίνουμε και δικαιολογημένα να τον κατακρίνουμε. Ήταν μία απαράδεκτη ενέργεια η πρόσληψη, διότι ήταν φανερό πως ξεχρεώθηκαν γραμμάτια από την εποχή του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν μέχρι και τις προεδρικές εκλογές. Δεν έπρεπε να πληρώσει ο λαός τη σχέση τους. Βέβαια, δεν μπορώ να πιστέψω ότι τον προσέλαβε ειδικά για να γράψει το πόνημά του με τους αστήρικτους ισχυρισμούς του. Ούτε ότι του επέτρεψε πρόσβαση στην ΚΥΠ.
Η Μόσχα και η πρεσβεία της στη Λευκωσία έπρεπε να αντιμετωπίσουν τις αστήρικτες «κατηγορίες» του αυτοαποκαλούμενου «ιστορικού» με τη σιωπή τους, διότι παραλίγο να δώσουν υπόσταση στις βλακείες του.
Προσωπικά, εκτός των άλλων, θεώρησα και ΑΣΤΟΧΗ, αλλά και ΑΝΤΙΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ την ενέργειά τους, διότι συνέδεσαν τους ισχυρισμούς του εν λόγω συμβούλου με τον κ. Αναστασιάδη. Από την άλλη, εάν έχουν στοιχεία ότι έχει ευθύνη ο Κύπριος Πρόεδρος, έπρεπε να τα παρουσιάσουν. Από τη στιγμή που δεν τα παρουσίασαν, ελέγχονται. Ο κ. Αναστασιάδης, αν και δεδηλωμένος δυτικόφιλος, αλλά πρωτίστως Αμερικανόφιλος, αντιμετωπίζει με σεβασμό και εκτίμηση τη βοήθεια της Ρωσίας, η οποία στέκεται μέχρι τώρα «άγρυπνος φρουρός» για την Κύπρο στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Η ρωσική υποστήριξη στον ΟΗΕ απέτρεψε πολλές αντικυπριακές κινήσεις της Βρετανίας και των ΗΠΑ. Η Μόσχα έπρεπε να γνωρίζει και να αντιμετωπίσει με χλεύη, όπως και όλοι μας, το γεγονός και μόνο, ότι ο εν λόγω αυτοαποκαλούμενος «ιστορικός» έγραψε τρία -αν δεν κάνω λάθος- έντονα αντιαμερικανικά πονήματα με «βροντώδεις αποκαλύψεις» για την ευθύνη της CIA για το πραξικόπημα και την εισβολή. Πρόκειται για πονήματα-φωτιά για την αμερικανική ανέμειξη στην τραγωδία του 1974. Στη συνέχεια τα αναίρεσε, χωρίς καν να ζητήσει συγνώμη από τους αναγνώστες του που «μολύνθηκαν» με την αντιαμερικανική προπαγάνδα του και το απύθμενο μίσος του εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών.
Επίσης η Μόσχα έπρεπε να γνωρίζει ότι δεν δίστασε να αφαιρέσει σελίδες από τα αντιαμερικανικά πονήματά του, ακυρώνοντας όσα έγραψε, όταν τον έσυρε στα δικαστήρια ο πολιτικός αρχηγός της ΕΟΚΑ Β’. Όπως είναι γνωστόν, η απόσυρση σελίδων από βιβλία είναι πράξη απαράδεκτη και ανέντιμη για «ιστορικό» (με ή χωρίς εισαγωγικά), είναι πράξη που χαρακτηρίζει τους δειλούς ανθρώπους.
Ο ίδιος (σ.σ. ο πολιτικός αρχηγός της ΕΟΚΑ Β’), ταλαιπώρησε για χρόνια εμένα και τον Κώστα Βενιζέλο στα δικαστήρια, αντιδρώντας σε σχόλιο του καθηγητή Μάριου Ευρυβιάδη, το οποίο περιλαμβανόταν στον πρόλογο του βιβλίου μας «Τα Μυστικά Αρχεία του Κίσινγκερ» (Εκδόσεις Λιβάνη). Τον παλέψαμε μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο της Κύπρου και τον νικήσαμε. Το οικονομικό κόστος για εμάς ήταν τεράστιο. Μάλιστα μας προκαλούσε στο δικαστήριο και διατεινόταν ότι θα μας ταπεινώσει όπως τον αυτοαποκαλούμενο «ιστορικό». Ταπεινώθηκε ο πολιτικός αρχηγός της ΕΟΚΑ Β’ και του έμεινε για πάντα το στίγμα.
Υπήρξαν στιγμές που η προκλητικότητά του ήταν απερίγραπτη και προσωπικά ένιωθα πως η απολογία του αυτοαποκαλούμενου «ιστορικού» στόχευε στην καταδίκη μας και στην απαγόρευση του βιβλίου μας. Μεγάλες ευθύνες έχει και το ΑΚΕΛ. Προσφέροντας μέσω της «Χαραυγής» τα αντιαμερικανικά πονήματα του αυτοαποκαλούμενου «ιστορικού», τον ενίσχυσε οικονομικά, εξαναγκάζοντας τα μέλη του κόμματος να τα αγοράσουν και να «στολίσουν» με αυτά τις βιβλιοθήκες τους. Την ίδια στιγμή, το ΑΚΕΛ και το εκφραστικό του όργανο σνόμπαρε το δικό μας βιβλίο και δεν έκανε καμία αναφορά σε αυτό, αν και ήταν στον κατάλογο των «bestsellers» στην Ελλάδα για πολλούς μήνες.
Στην αρχή του κειμενου αναφέρθηκα σε ΤΡΑΓΩΔΙΑ. Σε τραγωδία της Κύπρου, της δημοσιογραφίας και της αλήθειας. Μιλώντας, λοιπόν, γενικά και όχι ειδικά για την παραπάνω περίπτωση, θα ήθελα να καταθέσω ότι οι άνθρωποι ΔΕΝ αλλάζουν μέσα σε μία νύχτα ιδεολογία και θέσεις.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να ξεκαθαρίσει εντελώς τη θέση του για το σοβαρότατο αυτό θέμα που «μολύνει» τις σχέσεις της Κύπρου με τη Ρωσία. Και η Μόσχα πρέπει να είναι περισσότερο προσεκτική στο μέλλον. Πρέπει να αποφεύγει τα λάθη στις ανακοινώσεις της. Διότι χάνει και το όποιο δίκιο έχει…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Είμαι υπέρ της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και πληροφοριών. Μέχρι θανάτου… Τα ψέματα όμως και η παραποίηση της Ιστορίας ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ διά ροπάλου…
ΥΣΤ ΕΡΟΓΡΑΦΟ: Παρακολουθώντας τις αντιδράσεις για τις εκποιήσεις ακινήτων, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι όποιος δεν θέλει να φουρνίσει, δέκα μέρες κοσκινίζει… Οι πολιτικοί της Κύπρου στο σύνολό τους αδυνατούν να αντιληφθούν, οι δυστυχείς, ότι παραδίδοντας την Κύπρο στους δανειστές παρέδωσαν και μέρος της κυριαρχίας της. Τους έδωσαν το δικαίωμα να αποφασίζουν για έναν ολόκληρο λαό. Από την άλλη, είναι πολύ ενοχλητική αυτή η πολιτική του συνεχούς εκβιασμού των πολιτών. Αντί να τσακώνονται για μικροπολιτικούς λόγους, ας ενώσουν τις δυνάμεις τους για να εξέλθει το γρηγορότερο δυνατόν το νησί από τα δεσμά του Μνημονίου. Διαφορετικά, ας πάνε σπίτι τους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου