Μνήμη του Ήρωα της Ε.Ο.Κ.Α. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΙΑΓΚΟΥ

Το ηρωικό παλικάρι απο την Πάνω Ζώδια, ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ γίος του Πετρή Γιάγκου και της Χατζήνας Πετρή Γιάγκου.

Συνελήφθει από τους Βρετανούς στις 7/10/1958 μετά απο λαμπρή ηρωική δράση.

Στις 9 Οκτωβρίου του 1958 βασανίστηκε βάναυσα, αρνήθηκε να προδώσει τους συντρόφους του και άφησε την τελευταία του πνοή στα χέρια των Βρετανών και Τουρκοκύπριων βασανιστών, δηλώθηκε ως δραπετεύσας και τον έθαψαν σε άγνωστο μέχρι σήμερα μέρος. 

Το μνημείο του που βρίσκεται μπροστά από την εκκλησία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ κατεδάφισαν οι Τούρκοι εισβολείς και κατοχείς. 

Απόσπασμα απο το μουσικό έργο του Γιάννη Δημητρά ΑΓΙΑ ΚΥΠΡΟΣ 204 Πνοές, σε μουσική και ερμηνεία Γιάννη Δημητρά και στοίχους Νίκου Παπακλεοβούλου και Βασιλικης-Μαρίας Δημητρά

 

14 Σεπτεμβρίου¨Εορτή του Τιμίου Σταυρού

 

Σήμερα τιμάται η ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες εορτές της Ορθοδοξίας. Στις 14 Σεπτεμβρίου το 326 μ.Χ., η Αγία Ελένη, αφού βρίσκει το Σταυρό στην Ιερουσαλήμ επιστρέφει στην Κύπρο και ιδρύει ομόνυμο ναό στο Σταυροβούνι. 

Την ύψωση καθιέρωσαν οι άγιοι Πατέρες, να γιορτάζουμε στις 14 Σεπτεμβρίου. Λαμπρὴ πανήγυρη καὶ ἡμέρα πανσεβάσμια ἡ σημερινή, ἀγαπητοὶ ἐν Κυρίῳ ἀδελφοί. Ἡ σεμνὴ τῶν Ὀρθοδόξων ὁμήγυρη, ἡ ἁγία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἐπιτελεῖ σήμερα μία ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες ἑορτές της: Τὴν παγκόσμια Ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ μας. Γι’ αὐτὸ κι ἐμεῖς συναθροισθήκαμε στὸν ἅγιο τοῦτο καὶ παλαιὸ ναό, ποὺ τιμᾶται στὸ ὄνομα τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, γιὰ νὰ τιμήσουμε τὸ Ξύλον τῆς Ζωῆς, γιὰ νὰ δοξάσουμε τὸν Κύριο, ποὺ σταυρώθηκε πάνω σ’ αὐτὸν καὶ μᾶς ἔσωσε, μᾶς ἁγίασε μὲ τὸ πανάγιό Του αἷμα, ποὺ ἔχυσε ἀπὸ ἀγάπη γιὰ μᾶς τὸν καιρὸ τοῦ ἀχράντου Πάθους Του. 

Πριν την βάρβαρη Τούρκικη εισβολή του 1974 οι Ζωδιάτες γιόρταζαν και τιμούσαν την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου, με εκκλησιασμό και πανηγύρι στην εκκλησία του Τιμίου Σταυρού στην Κάτω Ζώδια.

Μια απο τις μεγαλύτερες εορτές στην Κάτω Ζώδια ήταν και η γιορτή της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού κατά την οποία γινότανε εσπερεινός και θεία λειτουργία στην ομόνυμη εκκλησία και ακολούθως μεγάλη πανήγυρι. 

Η Εκκλησία του Τιμίου Σταυρού, που χτίστηκε ως τάμα έχει μετατραπεί απο τους Τούρκος σε τζαμί ως μέρος της επιχείρησης αφανισμού του Χριστιανικού στοιχείου.

ΕΘΝΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Π.ΓΙΑΓΚΟΥ

 

24 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΡΩΙΚΗ ΘΥΣΙΑ ΣΑΣ ΤΑΣΣΟ ΚΑΙ ΣΟΛΩΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ. ΑΘΑΝΑΤΟΙ

Η δυναμική πορεία του Συνδέσμου Μοτοσικλετιστών Κύπρου κατά της Τουρκίας που διάσχισε την Ευρώπη για καταδίκη της Τουρκίας και ενημέρωση για το πρόβλημα της Κύπρου, κατέληξε στην παραμεθόριο περιοχή της επαρχίας Αμμοχώστου στις 11 Αυγούστου. Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης δολοφονήθηκαν οι Τάσσος Ισαάκ και Σολωμός Σολωμού. 

ΤΑΣΣΟΣ ΙΣΑΑΚ. 11η Αυγούστου 1996

Λιντσαρίστηκε και δολοφονήθηκε από όχλο βάρβαρων γκρίζων λύκων, αιμοβόρων Τούρκων εποίκων και αστυνομικούς του ψευδοκράτους, όταν στην προσπάθεια του να απεγκλωβίσει Ελληνοκυπρίους συναγωνιστές του.

ΣΟΛΩΜΟΣ ΣΟΛΩΜΟΥ. 14η Aυγούστου 1996 Τρεις μέρες μετά στο ίδιο σημείο δολοφονήθηκε ο ξάδελφος του Τάσσου, Σολωμός Σολωμού. Συμμετέχοντας σε δυναμική εκδήλωση μετά τον μαρτυρικό θάνατο του Τάσσου Ισαάκ, και θέλοντας να εκδικηθεί τον θάνατο του ξαδέλφου του, ακάθεκτος και ορμητικός σπάει τον κλοιό των δυνάμεων του Ο.Η.Ε. και κατευθύνεται στο κεντρικό Τούρκικο φυλάκιο οπού κυμάτιζε η Τουρκική σημαία κατοχής. Με ένα τσιγάρο στα χείλη μάγκικα ανεβαίνει σκαρφαλώνοντας τον ιστό της σημαίας για να την υποστείλει πυροβολείτε εν ψυχρό από αξιωματούχο του Τουρκοκυπριακού καθεστώτος.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΟΛΩΜΟΝΙΔΗΣ: Ο ΑΓΑΠΗΤΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΩ ΖΩΔΙΑ

Ο Κυπριακός αθλητισμός και ιδιαίτερα η Καλαθοσφαίριση, αποχαιρέτησε τον Γιώργο Σολομωνίδη (1944-2020), ο οποίος έφυγε από την ζωή τον περασμένο Μαϊο του 2020 μετά από προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν.

Η κηδεία του αείμνηστου δάσκαλου και προπονητή  Γιώργου Σολομωνίδη, έγινε την Πέμπτη 07/05/2020 στις 4 μ.μ. στην εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας στην Αγλαντζιά.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάνω Ζώδια. Οι γονείς του ο Χαράλαμπος και η Αλεξάνδρα Σολωμονίδου είχαν 4 παιδιά.

Σπούδασε Γυμναστική στην Αθήνα και ήταν νυμφευμένος με την Αιμιλία. Απόκτησαν μαζί 3 παιδιά. Τον Χριστόφορο, την Αλεξία και τον Δημήτρη. Υπηρέτησε τον Κυπριακό Αθλητισμό από το πόστο του προπονητή και καθηγητή σε σχολεία της Κύπρου. Συνδύασε το όνομα του με επιτυχίες του Διγενή Ακρίτα της ομάδας της Μόρφου.

Ο αγαπημένος δάσκαλος και προπονητής της καλαθοσφαιρικής ομάδας θρύλος του Διγενή Ακρίτα Μόρφου του 1967-1972 άφησε πίσω του μια μεγάλη παρακαταθήκη στον κλασσικό αθλητισμό και στην καλαθόσφαιρα της Κύπρου. Ο εκλιπών εκτός από πρωταθλητής με το Διγενή, υπήρξε και ο πρώτος προπονητής της πρώτης εθνικής Κύπρου στην Καλαθόσφαιρα το 1967 καθώς και αναμορφωτής του στίβου στα σχολεία της Μόρφου προπολεμικά και της περιοχής Πάφου μετά την εισβολή. Υπήρξε επίσης προπονητής της ποδοσφαιρικής ομάδας του Παρθενώνα Ζώδιας.

Η ιστορική ομάδα της Μόρφου ήταν η απόλυτη κυρίαρχος του κυπριακού μπάσκετ στα πρώτα του χρόνια υπό την αιγίδα της Ομοσπονδίας.Με προπονητή τον Γιώργο Σολομωνίδη και αντλώντας καλαθοσφαιριστές από το Γυμνάσιο Μόρφου (αφου το μπάσκετ στα πρώτα δύσκολα του χρόνια παιζόταν κυρίως στα σχολεία), ο Διγενής κατέκτησε τα πρωταθλήματα του 1967 και του 1968. Η επίδοση του αυτή είχε ως αποτέλεσμα η Ασπίδα του πρωταθλητή να κοσμεί μόνιμα την τροπαιοθήκη του σωματείου!

https://vimeo.com/336092124

Στην φωτογραφία ο Γιώργος Σολομωνίδης με την 1η πρωταθλήτρια Κύπρου (στην φωτογραφία είναι στην πάνω σειρά τελευταίος δεξιά)

Ο Δήμαρχος Νικολόπουλος συγχαίρει τον προπονητή και Καθηγητή Γυμναστικής Γεώργιο Σολωμονίδη απο την Πάνω Ζώδια για την πρωταθλήτρια ομάδα καλαθόσφαιρας. Τιμητική εκδήλωση Δήμου Μόρφου. Ιουλιος 1968 και ο Διγενης Ακριτας Μορφου αναδυκνυετε πρωταθλητης Κυπρου στη καλαθοσφαιρα.